Avas memories

عسل مامان بالاخره گوشات و سوراخ کردیم ... هوراااااااااااااااااااااااااااااا قشنگم ببخشید اگه اذیت شدی ولی عزیزدلم باید گوشات و سوراخ میکردیم چون هرچی بزرگتر بشی بیشتر میفهمی و درد میکشی.                                                                             ...

وای وای عزیز دلم تونست انگشتای پاهاش و به دهنش برسونه روز شنبه 90/11/8 بود بازت کردم تا عوضت کنم به محض اینکه شلوارت و بیرون آوردم پاهات و بردی به سمت دهنت قربون تو برم با این خوشمزگیهات ...

عزیزم کم کم داری بزرگ میشی و دوست داری بشینی هنوز بدون کمک نمیتونی بشینی ولی همش اصرار به نشستن داری توی کالسکه هم که میزاریمت خودت و بلند میکنی که بشینی تو ادامه مطلب عکس نشستنت و برات میزارم . . .     عزیزم توی 5 ماهگیت میزاشتیمت گوشه مبل و شما میتونستی به کمک مبل بشینی. ببین و الان که دیگه 6 ماهگی رو هم پشت سر گذاشتی خیلی بهتر میشینی ولی همچنان باید به جایی تکیه بدی تا بتونی بشینی اگر ولت کنیم که تنها بشینی رو زمین چند ثانیه میتونی تحمل کنی یاد گرفتی کمرت و بلند کنی و جابه جا بشی گوشه مبل هم که میشینی خودت و تکون میدی و میای پایین هههه.قربونت برم من درضمن تو عکسای بالا اولین باره که موگیر زدی به مو...

عزیز دل ما 6 ماهگی رو پشت سر گذاشت و نوبت به زدن واکسن 6 ماهگی رسید و خدا میدونه که عزیزدلم و من و بابا و مامان جون و آقا جونش چی کشیدیم ... آوا جونم روز دوشنبه 90/11/3 نوبت واکسنتون بود. چون شیراز بودیم صبح با مامان جون و خاله مریم تاکسی تلفنی گرفتیم و رفتیم مرکز بهداشت گلستان فکر نمیکردم خودم طاقت داشته باشم پاهات و بگیرم ولی خوابوندمت روی تخت و خودم محکم پاهاتو نگه داشتم تا 2 تا واکسنت و برات زدند قربون دخملم برم فقط همون لحظه که آمپول و زدن جیغ زدی و گریه کردی و بعد از اون آروم شدی فدای تو بشم من قبل از اینکه بریم قطره استامینوفن بهت دادم و شما به زور خوردی وقتی هم آمدیم خونه برات حوله سرد گذاشتم.خیلی اذیت نشدی تا عصر که برای ...